Gezien het feit dat veel aanwezigen wel eens van AADV hadden gehoord, maar eigenlijk geen goed beeld hadden van wat het nu eigenlijk is, schetste de presentatie vooral een algemeen beeld van het programma. Vragen als: Hoe is het ontstaan? Waarom dit programma? en Wat voor activiteiten voert het programma uit? kwamen tijdens de presentatie aan de orde.

De ‘hoe’ en ‘waarom’ van het programma werden herkend en onderschreven. Er ontstond een levendige, positief-kritische discussie toen werd toegelicht wat het programma concreet aan het doen is. Niet zozeer over het ontwikkelen van een digitaal systeem voor het vastleggen en vasthouden van de vigerende voorschriften als wel over het verrijken van deze voorschriften met additionele informatie, de samenhang met de komst van de Omgevingswet, de mogelijkheden die daarmee ontstaan en de relatie met de aanvraag.

Ten aanzien van de onderwerpen ‘robuuste vergunning’ en ‘gestructureerde aanvraag’ waren er vooral veel vragen en opmerkingen, maar er werden ook wel zorgen geuit. “Is de robuuste vergunning niet hetzelfde als de vergunning op hoofdlijnen? “en “Gaan we bedrijven niet teveel geloven op hun blauwe ogen?” waren vragen die werden gesteld over de robuuste vergunning. Ruud maakte duidelijk dat we de vergunning op hoofdlijnen zeker niet opnieuw gaan doen, maar dat we de leerpunten die hieruit zijn gehaald juist gebruiken om zaken te verbeteren. Bedrijven worden niet blind vertrouwd, maar daar waar dit mogelijk is en bedrijven ook in hun naleefgedrag (laten) aantonen dat ze in lijn met de regels werken en hier transparant in zijn, gaan we wel kijken of een robuustere vergunning (bijv. met informatieplichten) mogelijk is.

Het idee achter de gestructureerde aanvraag wordt gesteund, maar ten aanzien van de exacte uitwerking werden ook nog wel vraaktekens geplaatst, omdat delen van de aanvraag onderdeel uitmaken van de vergunning. Wat staat er nu eigenlijk precies in zo’n aanvraag? Welke informatie is nu eigenlijk ‘oordeelsvormend’? En welke is ‘toelichtend’? De toelichting is namelijk vaak cruciaal voor oordeelsvorming. “We testen het idee achter de gestructureerde aanvraag momenteel met een pilot om te achterhalen of het concept überhaupt in de praktijk werkt. Dit nog los van het bepalen wat er nu precies in zo’n aanvraag staat en hoe dit wordt vastgelegd. Kortom, de eerste stappen worden gezet, maar we zijn er nog lang niet.”, aldus Ruud. Daarbij wordt ook onderkend dat dit de nodige impact gaat hebben op zowel bedrijven als vergunningverleners en adviseurs. Het vergt namelijk een andere manier van denken.

De veiligheidsregio’s zijn zeker geïnteresseerd in de AADV en volgen dan ook graag de projecten die vanuit het programma worden geïnitieerd.